سرعت های مرجع
سرعت‌های مرجع (حرارتی) که در جداول بیرینگ‌ها آورده شده‌اند، سرعت مجاز کارکرد را در شرایط بار و لزجت روانکار خاص نشان می‌دهند.
مقادیر سرعت مرجع در جداول مطابق استاندارد ISO 15312:2003 می‌باشند (به جز بلبیرینگ‌های کف‌گرد). استاندارد فوق برای روانکاری با روغن است ولی برای روانکاری با گریس نیز صادق می‌باشد.
سرعت مرجع برای یک بیرینگ، سرعتی است که در آن با شرایط کارکرد خاص بین گرمای ایجاد شده در بیرینگ و گرمای خارج شده از طریق شفت، نشیمنگاه و روانکار تعادل برقرار است. شرایط مرجع برای رسیدن به این تعادل حرارتی مطابق استاندارد ISO 15312:2003 عبارتند از:
• افزایش دمای 50oc بالای دمای محیط 20oc به عبارت دیگر دمای بیرینگ 70oc است، که بر روی رینگ خارجی ثابت یا واشر نشیمنگاه اندازه‌گیری می‌شود.
• برای بیرینگ‌های شعاعی: بار شعاعی ثابت به اندازه 5% ظرفیت اسمی حمل بار استاتیکی co.
• برای بیرینگ‌های کف‌گرد: بار محوری ثابت به اندازه 2% ظرفیت اسمی حمل بار استاتیکی co .
• بیرینگ باز (بدون آب‌بند) با لقی نرمال.
برای روانکاری با روغن:
• روانکار: روغن معدنی بدون افزودنی‌های EP با لزجت سینماتیکی v=12mm2/s در دمای 70oc برای بیرینگ‌های شعاعی و لزجت سینماتیکی v=24mm2/s در دمای 70oc برای رولربیرینگ‌های کف‌گرد.
• روش روانکاری: روانکاری به روش حمام روغن با ارتفاع روغن تا مرکز پایین‌ترین جزء غلتنده.
برای روانکاری با گریس:
روانکار: گریس معمولی با صابون لیتیمی و روغن پایه معدنی با لزجت 100mm2/s تا 200mm2/s در دمای 40oc .
مقدار گریس: تقریباً 30% از فضای خالی بیرینگ
در روانکاری با گریس ممکن است در ساعات اولیه راه‌اندازی دما افزایش بیشتری داشته باشد. بنابراین بیرینگ باید 10 تا 20 ساعت کار کند تا به دمای کارکرد طبیعی برسد.
در شرایط فوق، سرعت مرجع برای روانکاری با گریس و روغن یکسان می‌باشد. در شرایطی که رینگ خارجی دوران می‌کند ممکن است لازم باشد که سرعت‌های مرجع کاهش داده شوند.
برای بعضی بیرینگ‌ها، که سرعت مرجع بر اساس حرارت ایجاد شده در بیرنگ تعیین نمی‌شود، در جداول فقط سرعت حدی آورده شده است (برای مثال بیرینگ‌ها با آب‌بند تماسی).
