روش های تنظیم
منظور از تنظیم، ایجاد لقی داخلی «نصب کردن» در و با پیش بار در چیدمان بیرینگهاست.
پیشبار شعاعی معمولاَ برای رولربیرینگهی استوانهای، بلبیرینگهای دو ردیفه تماس زاویهای و گاهی در بلبیرینگهای شیار عمیق به کار میرود و برای مثال ، با انتخاب تداخل مناسب برای یک یا هر دو رینگ، لقی اولیه به صفر کاهش یافته و در نتیجه در حین کارکرد لقی منفی (پیش بار) ایجاد میشود.
بیرینگها با رینگ داخلی مخروطی برای پیشبار شعاعی مناسب میباشند زیرا با رکت بیرینگ بر روی مخروط میتوان پیبار را با دقت بالا تنظیم کرد.
پیشبار محوری در بلبیرینگهای تماس زاویهای رک ردیفه، رولربیرینگهای مخروطی و بلبیرینگهای شیار عمیق با جابه جایی محوری یک رینگ نسبت به دیگری به میزانی که نیروی پیشبار مطلوب به دست آید، ایجاد میشود. موارد فوق دو گروه اصلی از روشهای تنظیم میباشندکه دراصول با هم متفاوت بوده و بر پایهی تنظیم مستقل (Individual Adjustment) و تنظیم تجمعی (Collective Adjustment) میباشند.
تنظیم مستقل
در این روش هر بیرینگ در چیدمان به طور مجزا به وسیله مهره، لایی فلزی تنظیم، غلاف فاصله انداز (Spacer Sleeve) و غلاف قابل تغییر شکل (Deformable Sleeve) تنظیم میشود.روشهایی برای اندازه گیری و بازرسی به منظور اعمال نیروی پیشبار با حداقل انحراف ممکن وجود دارند. روشهایی متفاوت، وابسته به تعداد بیرینگهایی که باید اندازهگیری شوند عبارتند از،
• تنظیم با استفاده از مسیر پیشبار
• تنظیم با استفاده از گشتاور اصطکاک و
• تنظیم با اندازهگیری مستقیم نیرو
تنظیم مستقیم دارای این مزیت است که هر کدام از اجزای را میتوان با تلرانس نرمال به کار برد و پیش بار مطلوب را با دقت بسیار بالایی تعیین کرد.
تعیین با استفاده از مسیر پیشبار
این روش تنظیم غالباً وقتی که اجزای چیدمان بیرینگها از قبل مونتاژ (Pre-Assembled) شده باشند،به کار میرود. پیش بار برای مثال در یک چیدمان بیرینگ پنیون به وسیله،
• قرار دادن رینگهای واسطه بین رینگهای خارجی و داخلی دو بیینگ (شکل)

• نصب لایی فلزی بین پله نشیمنگاه و رینگ خارجی بیرینگ یا بین بدنه و نشیمنگاه (شکل). در این حالت نشیمنگاه به صورت فلنج زاویه دار (Flanged Angled Insert) میباشد که در داخل بدنه قرار میگیرد.

• نصب رینگ فاصله اندازه بین پله شفت و رینگ داخلی بیرینگ (شکل زیر) و یا بین رینگهای داخلی هر دو بیرینگ.
پهنای لایی فلزی، رینگهای میانی و یا رینگهای فاصله انداز به کمک
• فاصله بین شفت و پلههای نشیمنگاه
• مسیر پیشبار (جا به جایی محوری) مطابق با نیروی پیشبار مطلوب
• یک ضریب تصحیح برای مسیر پیش بار برای در نظر گرفتن انبساط حرارتی در حین کارکرد
• تلرانسهای ساخت کلیه اجزای با اندازه گیری آنها قبل از نصب
• ضریب تصحیح برای در نظر گرفتن کاهش نیروی پیش بار بعد از مدت معینی کارکرد، تعیین میشوند.
این روش تنظیم بر اساس رابطه بین نیروی پیش بار و تغییر شکل الاستیک در چیدمان پیشبار شده میباشد. پیش بار مورد نیاز را میتوان کمک نمودار نیروی پیشبار/ مسیر پیشبار تعیین نمود.
تنظیم با استفاده از ممان اصطکاکی
این روش در تولیدی سری مناسب میباشد زیرا زمان کمی نیاز داشته و امکان اتوماسیون آن وجود دارد، از آنجایی که رابطه مستقیمی بین پیشبار بیرینگ و ممان اصطکاکی وجود دارد،میتوان تنظیم را وقتی ممان اصطکاکی به مقدار مربوط به پیشبار معین رسید، متوقف کرد. در این روش ممان اصطکاکی باید به طور پیوسته اندازهگیری شود. هر چند باید به خاطر داشت که ممان اصطکاکی برای بیرینگهای مشابه متفاوت بوده و به روغن نگهدارنده (Preservative) استفاده شده و یا شرایط روانکاری و سرعت نیز بستگی دارد.
تنظیم با استفاده از اندازهگیری مستقیم نیرو
از آنجایی که هدف از تنظیم بیرینگ ایجاد یک پیشبار مشخص در آن است، استفاده از یک روش اعمال مستقیم نیرو و اندازهگیری مستقیم آن به نظر مناسب می رسد. اما در عمل روشهای غیر مستقیم تنظیم نظیر مسیر پیشبار و ممان اصطکاکی به علت سادگی و هزینههای کمتر ترجیح داده میشوند.
تنظیم جمعی
در این روش تنظیم که «تنظیم آماری اتفاقی» نیز نامیده میشود، بیرینگها، شفت، نشیمنگاه، رینگها فاصله اندازه یا غلافها در تعداد زیاد ساخته شده و به صورت اتفاقی مونتاژ میشوند به طوری که اجزا به طور کامل قابل جایگزینی میباشند. اگر رولربیرینگهای مخروطی استفاده شود این قابلیت جایگزینی برای رینگ خارجی و رینگ داخلی به همراه مجموعه قفسه و رولرها نیز صادق است. به منظور جلوگیری از تولید غیر اقتصادی بیرینگها و اجزای دیگر، فرض میشود که مقادیر حدی تلزانسها به ندرت در کنار همدیگر قرار میگیرند البته اگر نیروی پیشبار باید با دقت بیشتری اعمال شود (محدوده تغییرات کمتر) باید تلرانسهای ساخت کاهش داده شوند. مزیت روش تجمعی عدم نیاز به بازرسی و تجهیزات اضافی هنگام نصب و مونتاژ بیرینگهاست.